Esperanto: Kapitel 17 – Lösung der Übersetzungsübung

Übersetzungsübung

1. Man erzählt eine interessante Geschichte über Friedrich den Großen.
2. Sein jüngster Diener blieb außen an der Tür.
3. Der König rief ihn und er eilte dorthin und stand vor ihn hin.
4. Gestern hörte er den König nicht.
5. Der König rief ihn, aber er antwortete nicht.
6. Der König dachte, der Junge sei mit den älteren Dienern weggegangen und war verärgert.
7. Er ließ sein Buch auf dem Tisch und ging zur Tür.
8. Dann sah er, dass der kleine Junge dort schlief.
9. Er sah ihn mit größerem Interesse an und sah einen Brief in seiner Hosentasche.
10. Der Brief war von der Mutter des Jungen.
11. Er hatte ihr einen Brief geschrieben mit seiner Schreibfeder und seiner Mutter Geld gegeben, weil sie arm war.
12. Er schrieb längere Briefe mit Freude, er war der treueste Sohn.
13. Der König gratulierte der Mutter des Jungen, weil sie so einen treuen Sohn hatte.
14. Der König Friedrich wollte besser zum Jungen sein.
15. Er legte sein Buch auf den Tisch neben sein Schwert und sprach mit seinem kleinen Diener.
16. Dann kamen ältere Diener und standen um den König herum.
17. Sie gingen mit größter Sorge, aber der jüngere Diener hörte sie nicht.
18. Sie liebten den jungen Knaben und wollten ihm helfen.

Lösung

1. Oni rakontas interesan rakonton pri Frederiko Granda.
2. Lia plej juna servisto restis ekster la pordo.
3. La reĝo vokis lin, kaj rapidis tien, kaj staris antaŭ li.
4. Hieraŭ li ne aŭdis la reĝon.
5. La reĝo vokis lin, sed li ne respondis.
6. La reĝo opiniis, ke la knabo foriris kun la pli maljunaj servistoj, kaj estis kolera.
7. Li lasis sian libron sur la tablo kaj iris al la pordo.
8. Tiam li vidis ke la malgranda knabo dormas tie.
9. Li rigardis lin kun pli granda intereso, kaj vidis leteron en lia poŝo.
10. La letero estis de la patrino de la knabo.
11. Li skribis leteron al ŝi per sia plumo, kaj donis monon al sia patrino, ĉar ŝi estis malriĉa.
12. Li skribis pli longajn leterojn kun plezuro, li estis la plej fidela filo.
13. La reĝo gratulis la patrinon, ĉar ŝi havis tian fidelan filon.
14. La reĝo Frederiko volis esti pli bona al la knabo.
15. Li metis sian libron sur la tablo apud sia glavo, kaj parolis al sia malgranda servisto.
16. Tiam pli maljunaj servistoj venis kaj staris ĉirkaŭ la reĝo.
17. Ili marŝis kun plej granda zorgo, sed la pli juna servisto ne aŭdis ilin.
18. Ili amis la junan knabon kaj volis helpi lin.