Esperanto: Kapitel 20 – Lösung der Übersetzungsübung

Vor vielen Jahren hatten wir ein kleines Haus jenseits des Flusses.
Wir blieben nicht dort während des ganzen Jahres, sondern nur in den wärmeren Sommermonaten.
Oft blieben wir bis September oder sogar bis Oktober.
Meine jüngeren Brüder und Schwestern amüsierten sich dort sehr gut von Morgen bis Abend.
Sie amüsierten sich inmitten der Blumen und Bäume oder gingen von dort in die großen Felder.
Hier arbeiten die Leute hart und ernten das reife gelbe Getreide.
Nur am Sonntag ruhen sie sich aus, weil man an diesem Tag nicht arbeitet.
Zwischen August und November arbeiten die Leute mehr als im Winter.
Im Dezember und nach diesem Monat ruhen sie sich aus, da ab dieser Zeit Frost, Eis und Schnee den Boden bedecken.
Wegen des Schnees am Boden sind lange Spaziergänge nicht angenehm im Winter.
Vor kurzer Zeit gingen wir im Park gegenüber dem Fluss spazieren, aber wir waren so müde nach diesem Spaziergang.
Je länger der Spaziergang ist, desto balder will man sich ausruhen.
Am Montag regnete es, deshalb lasen wir Geschichten und schrieben Briefe in einem angenehmen Raum in unserem Haus.
Vor dem Abend schien dennoch die Sonne und die Straßen waren nicht so schmutzig.
Am Dienstag waren diese Straßen fast trocken und bald werden die Straßen in der Nähe des Flusses und zwischen den Feldern auch trocken sein.
Vor wenigen Jahren waren diese Straßen sehr gut.

Antaŭ multaj jaroj ni havis malgrandan domon trans la rivero.
Ni ne restis tie dum la tuta jaro, sed nur en la pli varmaj monatoj el la somero.
Ofte ni restis ĝis septembro aŭ eĉ ĝis oktobro.
Miaj pli junaj fratoj kaj fratinoj amuzis sin tie tre bone de la mateno ĝis la vespero.
Ili amuzis sin inter la floroj kaj la arboj aŭ iris de tie en la grandajn kampojn.
Ĉi tie la homoj laboras energie kaj rikoltas la maturan flavan grenon.
Nur je dimanĉo ili ripozas, tial ke oni ne laboras je ĉi tiu tago.
Inter aŭgusto kaj novembro, la homoj laboras pli multe ol en la vintro.
En la decembro kaj post ĉi tiu monato ili ripozas, ĉar de ĉi tiu tempo, frosto, glacio kaj neĝo kovras la teron.
Pro la neĝo sur la tero longaj promenoj ne estas agrablaj en la vintro.
Antaŭ mallonga tempo, ni promenis en la parko trans la rivero, sed ni estis tiel laca post la promeno.
Ju pli longa la promeno estas, des pli baldaŭ oni volas ripozi.
Je lundo pluvis, tial ni legis rakontojn kaj skribis leterojn en agrabla ĉambro en nia domo.
Antaŭ la vespero, tamen la suno brilis kaj la stratoj ne estis tiel kotaj.
Je mardo ĉi tiuj stratoj estis preskaŭ sekaj kaj baldaŭ la stratoj apud la rivero kaj inter la kampoj estos ankaŭ sekaj.
Antaŭ malmultaj jaroj tiuj stratoj estis tre bonaj.