Esperanto: Kapitel 24 – Lösung der Übersetzungsübung
Erscheinungsbild
(Weitergeleitet von Esperanto: Kapitel 24 - Lösung der Übersetzungsübung)
Übersetzungsübung
- Wer ist die Frau, die gerade auf dem Sofa im Salon sitzt (Kap. 24 #3)?
- Ich kann sie nicht leicht erkennen, aber ich höre ihre Stimme.
- Ich frage mich wessen Stimme das ist.
- Jedoch denke ich, dass es die Stimme einer Freundin von Mutter ist.
- Jetzt kann ich sie sehen, obwohl sie mich nicht sieht.
- Ich kenne sie gut.
- Sie ist eine Freundin unserer ganzen Familie und ist gerade einen Nachbarn von uns („najbaron nian“) in dieser Stadt besuchen (Kap. 24 #5).
- Meine Schwester sitzt gerade auf dem Sofa in einem anderen Zimmer und lernt ihre Lektionen. (Kap. 24 #5)
- Bald wird sie in die Schule gehen.
- Wessen Buch liest sie gerade (Kap. 24 #5)?
- Jenes dicke Buch ist meins, aber die anderen Bücher auf dem Tisch bei ihr sind ihre.
- Sie sitzt lieber im Nähzimmer um zu lesen oder zu schreiben, weil die Vorhänge vor den Fenstern nicht zu dick sind und daher der Raum sehr hell und angenehm ist.
- Sie mag es auch dem fallenden (Kap. 24 #3) Schnee zuzuschauen und den Männern und Frauen [in einem Wort], die gerade auf der dreckigen Straße gehen (Kap. 24 #3).
- Wegen des kalten Wetters tragen die Leute gerade dicke Kleider (Kap. 24 #5).
- Die Männer und Knaben lassen ihre Hände beim Gehen in den Taschen.
- Die Mädchen, die zur Schule gehen (Kap. 24 #3), sind Freundinnen meiner Schwester.
- In dieser Schule lernen sie kochen. Bald werden sie Brot backen oder sogar eine ganze Mahlzeit kochen können.
- Ich denke, so eine Fähigkeit ist sehr gut.
- Viele Personen können nicht gut genug kochen.
Lösung
- Kiu estas la virino sidanta sur la kanapo en la salono?
- Mi ne povas facile vidi ŝin, sed mi aŭdas ŝian voĉon.
- Mi miras kies voĉo tiu estas.
- Tamen mi opinias ke tiu estas la voĉo de amikino de la patrino.
- Nun mi povas vidi ŝin, kvankam ŝi ne vidas min.
- Mi bone konas ŝin.
- Ŝi estas amikino de la tuta familio, kaj estas visitanta najbaron nian en la urbo
- Mia fratino estas sidanta sur la kanapo en alia ĉambro, kaj estas lernanta siajn lecionojn.
- Baldaŭ ŝi iros en lernejon.
- Kies libron ŝi estas leganta?
- Tiu dika libro estas la mia, sed la aliaj libroj sur la tablo apud ŝi estas la ŝiaj.
- Ŝi preferas sidi en la kudrejo por legi aŭ skribi, ĉar la kurtenoj antaŭ la fenestroj ne estas tro dikaj, tial la ĉambro estas tre luna kaj agrabla.
- Ŝi ankaŭ ŝatas rigardi la falantan neĝon kaj la gevirojn marŝantajn sur la kotaj stratoj.
- Pro la malvarma vetero la homoj estas portantaj dikajn vestojn.
- La viroj kaj knaboj tenas la manojn en siaj poŝoj dum ili marŝas.
- La knabinoj irintaj al la lernejo estas amikinoj de mia fratino.
- En ĉi tiu lernejo ili lernas kuiri. Baldaŭ ili povas baki panon aŭ eĉ kuiri tutan manĝon.
- Mi opinias ke tian povo estas tre bona.
- Multaj personoj ne povas sufiĉe bone kuiri.