Esperanto: Kapitel 7 – Übersetzung der Leseübung

Hodiaŭ la knaboj kaj knabinoj estas en la granda domo.
Ili staras apud la tablo, en agrabla luma ĉambro.
Ĝi havas altajn larĝajn fenestrojn.
Sub la tablo kaj seĝoj, kuŝas mola tapiŝo sur la planko.
La tapiŝo havas belajn kolorojn, ruĝan, bluan, flavan kaj verdan.
Virino iris tra la pordo, kaj staris apud la tablo.
Ŝi havis interesajn bildojn, kaj donis ilin al la knaboj kaj la knabinoj.
Ŝi diris: „Ĉu volas vi la bildojn rigardi?“
„Jes, ni dankas cin,“ diris la infanoj, kaj ŝi donis al ili la bildojn.
Granda bildo falis de la tablo kaj Arturo havas ĝin nun.
Li donas ĝin al Mario, ŝi dankas lin, kaj donas ĝin al Roberto.
Li volis doni ĝin al Gertrudo, sed ŝi diris: „Ne, mi dankas vin, mi ne ŝatas rigardi bildojn.“
Ŝi iris de la tablo al la fenestro kaj diris: „Mi preferas kudri.“
Ŝi volis en granda seĝo apud la fenestro sidi.
La virino rigardis ŝin kaj diris: „Mi donis la bildojn al vi, knaboj kaj knabinoj, ĉar ili interesaj bildoj estas.“
Gertrudo diris: „Ci estas bona al ni, sed mi volas apud la pordo aŭ la fenestro sidi.“
„Mi kolektis bluajn violojn en la ĝardeno, kaj nun volas mi la belajn florojn rigardi, kaj kudri.“

Heute sind die Jungen und Mädchen im großen Haus.
Sie stehen neben dem Tisch, im angenehmen hellen Zimmer.
Es hat hohe breite Fenster.
Unter dem Tisch und den Stühlen, liegt weicher Teppich auf dem Boden.
Der Teppich hat schöne Farben, rot, blau, gelb und grün.
Eine Frau ging durch die Tür und stand neben dem Tisch.
Sie hatte interessante Bilder und gab sie den Jungen und Mädchen.
Sie sagte: „Wollt ihr die Bilder anschauen?“
„Ja, wir danken dir“, sagten die Kinder und sie gab ihnen die Bilder.
Ein großes Bild fiel vom Tisch und Artur hat es nun.
Er gibt es Maria, sie dankt ihm und gibt es Robert.
Er wollte es Gertrud geben, aber sie sagte: „Nein, ich danke dir, ich schaue nicht gerne Bilder an.“
Sie ging vom Tisch zum Fenster und sagte: „Ich ziehe es vor zu nähen.“
Sie wollte in einem großen Stuhl neben dem Fenster sitzen.
Die Frau schaute sie an und sagte: „Ich gab die Bilder euch, Knaben und Mädchen, weil es interessante Bilder sind.“
Gertrud sagte: „Du bist gut zu uns, aber ich will neben der Türe oder dem Fenster sitzen.“
„Ich sammelte blaue Veilchen im Garten und nun will ich die schönen Blumen anschauen und nähen.“