1. Die Vergangenheitsform des Verbes drückt eine Handlung aus, die in der Vergangenheit begann und endete. Verben der Vergangenheitsform enden auf -is , beispielsweise kuris (lief), flugis (flog) und brilis (schien). Die Beugung der Verben fällt wie im Präsens gleich aus.
esti – sein
mi
estis
– ich war
ci
estis
– du warst
li
estis
– er war
ŝi
estis
– sie war
ĝi
estis
– es war
ni
estis
– wir waren
vi
estis
– ihr wart
ili
estis
– sie waren
vidi – sehen
mi
vidis
– ich sah
ci
vidis
– du sahst
li
vidis
– er sah
ŝi
vidis
– sie sah
ĝi
vidis
– es sah
ni
vidis
– wir sahen
vi
vidis
– ihr saht
ili
vidis
– sie sahen
2. Präpositionen (Wörter wie etwa in oder auf ) sind den Nomen oder Pronomen vorangestellt, um gewisse Beziehungen zu anderen Wörtern anzuzeigen. Man sagt, die Präposition regiert das Nomen oder Pronomen, und diese werden Komplement der Präposition genannt. Im Deutschen steht das Komplement im Dativ (in mir , auf mir ). In Esperanto verändert eine Präposition nicht die Form des Komplements, sodass es von der Form her im Nominativ steht.
La arbo estas en la ĝardeno.
– Der Baum ist im Garten.
Bonaj pomoj estas sur ĝi.
– Gute Äpfel sind auf ihm.
Mi donis ĉerizojn al li.
– Ich gab ihm Kirschen.
La knabo estas apud mi.
– Der Junge ist neben mir.
Sub la arbo staris ĉevalo.
– Unter dem Baum stand ein Pferd.
3. Wird das Pronomen als Objekt eines Verbes gebraucht, wird es in den Akkusativ gesetzt, indem die entsprechende Endung -n angehängt wird (Kap. 4 #2 ).
La viro vidis cin kaj min.
– Der Mann sah dich und mich.
Li vidis ilin kaj nin.
– Er sah sie und uns.
Mi vidis nek lin nek ŝin.
– Ich sah weder ihn noch sie.
Ni volas ĝin havi.
– Wir wollen es haben.
agrabla – angenehm
bildo – Bild
blua – blau
danki – danken
de – von/aus (Ort)
diri – sagen
infano – Kind
interesa – interessant
luma – leuchtend, hell
muro – Mauer
nun – nun, jetzt
planko – Fußboden
pordo – Tür
rigardi – anschauen, schauen
tapiŝo – Teppich
tra – (hin)durch
Hodiaŭ la knaboj kaj knabinoj estas en la granda domo.
Ili staras apud la tablo, en agrabla luma ĉambro.
Ĝi havas altajn larĝajn fenestrojn.
Sub la tablo kaj seĝoj, kuŝas mola tapiŝo sur la planko.
La tapiŝo havas belajn kolorojn, ruĝan, bluan, flavan kaj verdan.
Virino iris tra la pordo, kaj staris apud la tablo.
Ŝi havis interesajn bildojn, kaj donis ilin al la knaboj kaj la knabinoj.
Ŝi diris: „Ĉu volas vi la bildojn rigardi?“
„Jes, ni dankas cin,“ diris la infanoj, kaj ŝi donis al ili la bildojn.
Granda bildo falis de la tablo kaj Arturo havas ĝin nun.
Li donas ĝin al Mario, ŝi dankas lin, kaj donas ĝin al Roberto.
Li volis doni ĝin al Gertrudo, sed ŝi diris: „Ne, mi dankas vin, mi ne ŝatas rigardi bildojn.“
Ŝi iris de la tablo al la fenestro kaj diris: „Mi preferas kudri.“
Ŝi volis en granda seĝo apud la fenestro sidi.
La virino rigardis ŝin kaj diris: „Mi donis la bildojn al vi, knaboj kaj knabinoj, ĉar ili interesaj bildoj estas.“
Gertrudo diris: „Ci estas bona al ni, sed mi volas apud la pordo aŭ la fenestro sidi.“
„Mi kolektis bluajn violojn en la ĝardeno, kaj nun volas mi la belajn florojn rigardi, kaj kudri.“
Wollen die Jungen und Mädchen gut sein?
Sie sammelten frische Blumen und gaben sie (zu) der Frau.
Die glücklichen Kinder waren im Garten, aber jetzt sind sie im Haus.
Die Räume in dem Haus sind hell, weil sie große, breite Fenster haben.
Die Türen in dem Raum sind breit und hoch.
Die Teppiche auf dem Boden scheinen weich (zu sein) und haben verschiedene schöne Farben.
Ein großer fester (starker) Tisch stand neben der Tür.
Wir mögen es, neben dem Tisch zu sitzen und durch das Fenster zu schauen.
Gertrud schaute die verschiedenen Bilder an.
Sie schaute auf sie (Plural) und scheint glücklich zu sein.
Sie gab mir ein Bild, und ich dankte ihr.
Helen ging an den Tisch und schüttelte ihn.
Arthur sah nicht die Bilder, weil sie auf dem Boden lagen.
Er schaute auf die Bilder an der Mauer, aber sie waren weder interessant noch schön.
Robert schaute durch das Fenster und sah uns in dem angenehmen Garten.
